– Το σύστημα ψύξεως.

Η κύρια αποστολή του συστήματος ψύξεως είναι να μην επιτρέπει την ανάπτυξη υψηλών θερμοκρασιών στον κινητήρα και ειδικότερα στην κεφαλή, τα έμβολα και τους κυλίνδρους, αποτρέποντας έτσι τον κίνδυνο να κολλήσουν τα έμβολα στους κυλίνδρους.

Η ψύξη του κινητήρα μπορεί να γίνεται:

• Με κυκλοφορία αέρα (αερόψυκτος κινητήρας): οι κύλινδροι και η κεφαλή του κινητήρα φέρουν εξωτερικά πτερύγια τα οποία έχουν ως σκοπό να αυξήσουν την επιφάνεια επαφής με τον αέρα (ο οποίος αποτελεί το ψυκτικό μέσο που απάγει την θερμότητα). Η κυκλοφορία του αέρα βελτιώνεται σε πολλές περιπτώσεις από έναν ανεμιστήρα που παίρνει κίνηση από τον κινητήρα με τη βοήθεια ενός ιμάντα (λουρί) ή

• με κυκλοφορία ψυκτικού υγρού ή νερού (υδρόψυκτος κινητήρας): αυτό το σύστημα χρησιμοποιείται στις περισσότερες περιπτώσεις αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών μεγάλου κυβισμού.

Οι κύλινδροι και οι θάλαμοι καύσεως περιβάλλονται από υδροχιτώνια (κανάλια) μέσα στα οποία κυκλοφορεί το ψυκτικό υγρό. Το ψυκτικό υγρό που βρίσκεται μέσα στο ψυγείο του αυτοκινήτου, με τη βοήθεια μιας αντλίας, ρέει γύρω από τα τοιχώματα των διαφόρων μερών του κινητήρα ελαττώνοντας τη θερμοκρασία τους και επιστρέφει στο ψυγείο, όπου ψύχεται από το ρεύμα του αέρα που παράγεται κατά την κίνηση του αυτοκινήτου. Αυτό το ρεύμα αέρα ενισχύεται, όταν είναι απαραίτητο, από έναν ανεμιστήρα ο οποίος είναι μηχανικός (παίρνει κίνηση από τον κινητήρα μέσω ενός ιμάντα) ή είναι ηλεκτρικός.

Το ψυκτικό υγρό χρησιμοποιείται σήμερα αντί του απεσταγμένου νερού (που χρησιμοποιείτο παλαιότερα στα αυτοκίνητα) κυρίως λόγω του χαμηλού σημείου πήξεώς του (αρκετούς βαθμούς κάτω από το μηδέν), του υψηλού ση-μείου βρασμού του και των αντιδιαβρωτικών χαρακτηριστικών του.

Σχ. 10
Σύστημα ψύξεως με δοχείο διαστολής.

Στα τελευταίου τύπου συστήματα ψύξεως το ψυγείο δεν είναι εφοδιασμένο πλέον με τη γνωστή τάπα, αλλά είναι συνδεδεμένο με ένα σωληνάκι με το δοχείο διαστολής που έχει τάπα και διατηρεί το ψυγείο υπό πίεση. Η ψύξη αυτή είναι γνωστή ως «ψύξη με κλειστό σύστημα και με δοχείο διαστολής». Στην περίπτωση αυτή το υγρό όταν διασταλεί, εξ αιτίας των υψηλών θερμοκρασιών, μπορεί να ρέει στο δοχείο διαστολής και να επιστρέφει στο ψυγείο αργότερα όταν η θερμοκρασία του κινητήρα θα έχει χαμηλώσει αισθητά (σχ. 10).

– Μερικές συμβουλές για το σύστημα ψύξεως.

• Ελέγχετε περιοδικά τη στάθμη του ψυκτικού υγρού στο δοχείο διαστολής. Ο έλεγχος της στάθμης πρέπει να γίνεται, με κινητήρα κρύο. Το υγρό πρέπει να βρίσκεται ανάμεσα στις ενδείξεις, max (μέγιστη) και min (ελάχιστη), που βρίσκονται αποτυπωμένες επάνω στο δοχείο.

Το ψυκτικό υγρό συμπληρώνεται όταν ο κινητήρας είναι κρύος. Στην περίπτωση που είσαστε υποχρεωμένοι να το κάνετε με ζεστό κινητήρα ή με τον κινητήρα σε λειτουργία τότε είναι απαραίτητο να το ρίχνετε πολύ αργά. Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγονται απότομες αλλαγές στη θερμοκρασία που είναι πιθανόν να προκαλέσουν παραμορφώσεις και ράγισμα της κεφαλής και του σώματος (μπλοκ) του κινητήρα. Δείξτε μεγάλη προσοχή στο άνοιγμα, εν θερμώ, της τάπας του δοχείου διαστολής για να αποφύγετε τυχόν έγκαυμα από την απελευθέρωση του ατμού. Να χρησιμοποιείτε πάντα ένα χοντρό ύφασμα και γάντια.

• Στις αρχές κάθε χειμώνα να βάζετε αντιπηκτικό υγρό στο ψυγείο (ιδίως στις περιπτώσεις που η ψύξη γίνεται με νερό).